Svalbard Energi sitt «annus horribilis»

Svalbardposten publiserte den 23. november 2024 ein artikkel om korleis det var for Svalbard Energi sine tilsette å hamne i rolla som syndebukkar. Hundsa i den etter seiande så hjarte-varme byen for alt som gjekk gale ved energi-omstillinga? Det er alvorleg å ikkje tore vedkjenne seg arbeidsplassen, kjenne trykk heilt til å felle tårer.

Syndarar dansa på den politiske arenaen med ambisjoner om gloriøst å inngå i byens annalar. Truleg var det neppe få sambygdingar som las i Svalbardposten med ubehag då det vart trykka på den raude knappen på kolkraftverket for å slå det av. Nokre trudde vel òg, og trøysta seg med, at knappen i nauda kunne bli slege på «revers».

Dei tilsette i Svalbard Energi åtvara mot å forsere prosessen. De politiske ryttarar høyrde ikkje, sat kan hende på for høge hestar. Ein kan spørje i etterkant om arbeidsfolka på bakken skulle ha hoppa av jobbane sine når de skjønna det bar gale av stad.

Ingen har vilja at tilsette i Svalbard Energi skulle skamme seg for arbeidsgjevaren sin. Men det har hendt. Presset frå folkemeininga har, det kjem tydeleg fram, røyna på. 

Eg vonar dei som har lidd i det minste internt får eit oppreisande ord – og at «opinionen» tenkjer seg om.